Czy i dlaczego japońska herbata jest wyjątkowa?

Chcąc opisać piękno japońskiej herbaty w kilku słowach należy powiedzieć, że już mały jej łyk przenosi nas do ogrodów herbacianych i odkrywa przed nami subtelne piękno, elegancję i prostotę płynącą z natury.

Czy japońska herbata jest rzeczywiście tak wyjątkowa i z czego to wynika?

Elementem wyróżniającym japońskie herbaty, na tle innych, jest występowanie, obok podstawowych, również smaku umami. Słowo umami pochodzi, z resztą, z języka japońskiego – z połączenia słów umai (うまい – pyszne) i mi (味 – smak, esencja) – i oznacza bogactwo smaku i aromatyczności. Źródłem smaku umami jest kwas glutaminowy oraz L-teanina czyli aminokwas, który od wieków kojarzony jest ze stanem błogości. Występowanie tych dwóch elementów w japońskich herbatach jest faktorem oceny i klasyfikacji ich jakości.

Elementem unikatowym w produkcji herbaty w Japonii jest nakrywanie krzewów herbacianych na 2 – 3 tygodnie przed zbiorem zacieniającym materiałem. Pozwala to na zwiększenie produkcji chlorofilu w herbacie, a jednocześnie ograniczenie występowania tanin. Herbaty poddane procesowi zacieniania są łagodniejsze i słodsze w odczuciach. Większość plantacji w Japonii jest zmechanizowana i jest to obecnie zabieg jedynie nadzorowany przez człowieka. Wciąż jednak występują miejsca, gdzie zacieniania dokonuje się ręcznie – bambusem i łodygami ryżowymi – co sprawia, że krzewy herbaty są nawadniane deszczem, a pojedyncze promienie słońca przenikają przez naturalną barierę. Prowadzi to do uzyskania niezwykłych walorów smakowych tych herbat.
Japońskie herbaty wyróżniają się także procesem przetwarzania. Pierwszym elementem obróbki herbat w kraju Kwitnącej Wiśni jest traktowanie świeżo zerwanych liści parą wodną. Za sprawą tego zabiegu jej naturalny smak pozostaje nienaruszony. Kolejny etap polega na pozbyciu się wilgoci z liści poprzez ich ugniatanie. Obecnie jest to proces w większości przypadków zmechanizowany. Niemniej jednak, wciąż wielu mistrzów zajmuje się ugniataniem liści samodzielnie. Jest to proces żmudny i wymagający wielu lat doświadczenia oraz wiedzy eksperckiej, która jednocześnie pozwala na uzyskanie herbat o unikatowym smaku i aromacie.
Ponadto, japońskie herbaty mogą być przygotowywane na wiele różnych sposobów. Można je parzyć tradycyjnie – gorącą wodą, zastosować do nich metodę cold brew oraz przygotować “napary” przy użyciu kostek lodu. Każda z tych metod pozwala na wydobycie innych walorów smakowych.

Czas parzenia herbat japońskich również wpływa na uzyskane w naparze rezultaty i warto z nimi eksperymentować. Herbaty z kraju Kwitnącej Wiśni nadają się też do parzenia wielokrotnego i z każdym kolejnym zalaniem tej samej porcji listków, pokazują nam swoje zaskakujące oblicze.
Taka uniwersalność pozwala na dostosowanie możliwości smakowych herbat japońskich do naszych oczekiwań i upodobań oraz panującego sezonu.

Rodzajów produkowanej herbaty w Japonii jest bardzo wiele. Są to gównie herbaty zielone, ale spotkać można także japońskie herbaty czarne, a nawet oolong. Wszystkie wytwarzane są z Camellia sinensis. Japonia słynie jednak z ogromnego bogactwa klonali rośliny herbacianej i poszczególne jej odmiany są przeznaczone do wytwarzania określonego rodzaju herbaty.
Stąd bardzo szeroki wachlarz herbat zielonych w kraju Kwitnącej Wiśni. Odróżniają je wygląd i nuty aromatyczne. Najbardziej rozpowszechnione są Sencha i Bancha, ale spotkać też można Kukichę wytwarzaną z gałązek krzewu herbacianego, czy też sproszkowaną Matchę oraz niezwykłe rarytasy takie jak na przykład Gyokuro.

Podsumowując, można niewątpliwie uznać, że herbaty japońskie są nieprzeciętne – za czym przemawia nie tylko ich smak, ale również pasja i praca, która stoi za ich produkcją.

Zachęcamy do odkrywania prawdziwego bogactwa aromatycznego ukrytego w herbatach z kraju Kwitnącej Wiśni.