Co to jest gaiwan, z jakich części się składa, jak poprawnie parzyć w gaiwanie i jakich herbat użyć? Zachęcamy do lektury.

Gaiwan pochodzi z Chin. Jego pierwowzór, czyli “naczynie odpowiednio duże, aby parzyć w nim herbatę, ale jednocześnie na tyle małe, aby mieściło się w dłoniach” był wspomniany przez Wielkiego Mistrza Herbaty – Lu Yu. Sam gaiwan narodził się wiele lat później – w erze dynastii Ming.

Gaiwan pochodzi z Chin. Jego pierwowzór, czyli “naczynie odpowiednio duże, aby parzyć w nim herbatę, ale jednocześnie na tyle małe, aby mieściło się w dłoniach” był wspomniany przez Wielkiego Mistrza Herbaty – Lu Yu. Sam gaiwan narodził się wiele lat później – w erze dynastii Ming.

Najczęściej spotykamy gaiwany składające się z 2 lub 3 części: pokrywki i czarki (elementy obowiązkowe) oraz spodka (może nie wchodzić w skład zestawu). Z czasem (oraz upraszczaniem języka chińskiego) doszło do utworzenia nazwy gàiwǎn, czyli słowa składającego się ze znaku gai 蓋 – przykrywka oraz wan 碗 – miska czy też czarka. Gaiwan po dziś dzień najczęściej używany jest w prowincji Fujian. Elementem dodatkowym, ale nie obowiązkowym może być dodatkowa czarka przeznaczona do picia – istnieją bowiem dwie możliwości przygotowania i picia naparu z gaiwanu. Pierwszy to przygotowanie naparu w gaiwanie i przelanie go do czarek – dzięki temu zabiegowi naparem może delektować się więcej niż jedna osoba (dotyczy to szczególnie gaiwanów, których objętości przekraczają nawet 200 ml). W drugiej metodzie natomiast, napar można wypić wprost z gaiwanu, przykrywką regulując przepływ herbaty. Podstawową zasadą przygotowania naparu tym sposobem jest użycie zdecydowanie większej ilości suszu w stosunku do innych metod parzenia oraz niewielkiej ilości wody (gong fu cha). Dzięki temu napar, który otrzymujemy jest intensywny i esencjonalny. Niektóre gaiwany są przezroczyste, co daje nam niesamowicie widowiskowy spektakl otwierających się liści i delikatnie zmieniającego koloru naparu. Dzięki temu mamy też całkowitą kontrolę nad parzeniem. Możemy przerwać je w dowolnym momencie, aby zachować aromat w liściach na kolejny raz.

Gaiwany wykonane z porcelany lub szkła, nie przetrzymują aromatów – dzięki czemu w jednym gaiwanie możemy przygotowywać szerokie spektrum herbat – od Pu-erh po najdelikatniejsze oolongi – i nie martwić się o przeniknięcie smaków.

Jak wszystkie metody parzenia herbaty, tak i gaiwan ma swoje znaczenie filozoficzne. Przykrywkę można porównać do nieba – to pod nim wszystko się dzieje. To przykrywka zapewnia odpowiednie warunki w czarce – tak jak niebo reguluje wegetację roślin na ziemi. Bardzo ciekawym zabiegiem jest opłukiwanie pokrywki nad czarką gaiwanu. W pierwszym parzeniu chłodzi to nieco wodę, w drugim – zmywa liście pozostałe po odcedzeniu. Czarka natomiast to człowiek – czy też świat. Jeden napar właśnie się parzy, gdy poprzedni został już przelany. Proces parzenia herbaty przedstawia tutaj odwieczny krąg życia – coś się kończy, a coś zaczyna. A wszystko toczy się pod kontrolą niebios – czyli pokrywki. Spodek z kolei to ziemia – firmament. To na nim stoi człowiek. Dlatego tak ważnym jest, aby czarka znalazła na nim oparcie. Wszystkie elementy gaiwanu powinny do siebie pasować, bo tylko tak zasady życia pozostaną bez zmian i nie uronimy z niego ani chwili – czyli żadna kropla przelanej herbaty z gaiwanu się nie zmarnuje.

INSTRUKCJA PARZENIA W GAIWANIE:

  • przygotowujemy odpowiednią ilości suszu – jest większa niż w przypadku parzenia poznawczego czyli ok 10 g,
  • nagrzewamy naczynie poprzez przepłukanie gorącą wodą,
  • umieszczamy susz w gorącym pustym naczyniu,
  • wlewamy gorącą wodę do liści w celu ich obudzenia (na około 15 sek.). Aby nie sparzyć liści, dobrze jest lać wodę po przykrywce naczynia – następnie ją odlewamy,
  • do przebudzonych liści wlewamy wodę (po pokrywce, dzięki czemu zmywamy pozostałości liści) i rozpoczynamy 1 cykl parzenia – czas to 30 sek., a temperatura parzenia powinna być dobrana do rodzaju herbaty (choć spotkać się można z opinią parzenia wodą o temperaturze 95ºC),
  • po odlaniu naparu, liść odkrywamy (pod przykrywką liście dalej się parzą, biorąc pod uwagę kolejne cykle parzenia nie chcemy wydobywać z nich za szybko całości aromatu),
  • kolejny raz zalewamy liście wodą i parzymy 30 sek.,
  • sekwencje i ilość parzeń możemy przeprowadzać w dopasowaniu do naszych potrzeb.

Krotność cykli, długość parzenia liści, temperaturę i ilość suszu dobieramy indywidualnie. Można spotkać się w wieloma przepisami na parzenie w gaiwanie. Różne rodzaje herbat inaczej się parzy. Jest to metoda to wielokrotnego parzenia herbaty, zabawy i możliwości poznania różnorodności smaków zawartych w liściach.

GAIWAN IDEALNIE SPRAWDZI SIĘ DO PARZENIA:

  • oolongów,
  • herbat zielonych,
  • Pu-erhów wysokiej klasy,
  • herbat fleszowych i prestiżowych,
  • czarnych specjałów.

Link do produktu: https://fiveoclock.eu/gaiwan-ito-czarny/

2 thoughts on “Co to jest gaiwan, z jakich części się składa, jak poprawnie parzyć w gaiwanie i jakich herbat użyć? Zachęcamy do lektury.

  1. Pingback: W czym najlepiej parzyć herbatę? - Baza wiedzy Fiveoclock.eu

  2. Pingback: Historia Jednej Herbaty - Dianhong - Fiveoclock.eu

Comments are closed.