Dlaczego warto pić herbaty japońskie?

Japończycy uważają, że wypicie od 4 do 10 filiżanek zielonej herbaty dziennie korzystnie wpływa na zdrowie i przedłuża życie człowieka średnio o 3 lata. Czym wyróżniają się japońskie herbaty, że są aż tak zdrowe? Zobaczcie!

Fot. herbata Japońska Wiśnia, Five o’clock

Herbaty japońskie mają największą zawartość polifenoli, czyli naturalnych przeciwutleniaczy (więcej niż szpinak, jagody goji, ciemna czekolada). Zawierają także: katechiny, garbniki, alkaloidy, lipidy, aminokwasy, teinę, witaminy A, B, C, E i liczne mikroelementy, m.in.: wapń, potas, miedź, cynk, mangan, fluor. Królową herbat zielonych jest matcha! Posiada 10 razy więcej antyoksydantów niż inne herbaty zielone!

 

Warto pić zielone herbaty japońskie, bo:

 

  1. Mają właściwości lecznicze – chronią przed rakiem, demencją i chorobami serca.

    Bardzo silne działanie przeciwutleniaczy chroni DNA przed działaniem substancji kancerogennych prowadzących do rozwoju nowotworów i choroby Alzheimera. Składniki herbat japońskich hamują także wchłanianie cholesterolu do krwiobiegu, obniżając ryzyko zawału serca, choroby wieńcowej i udaru mózgu.

  2. Poprawiają urodę – wygładzają skórę i wspomagają odchudzanie.

    Przeciwutleniacze oraz mikroelementy zawarte w herbatach zielonych chronią skórę przed trądzikiem i fotostarzeniem, a także wspomagają walkę ze zbędnymi kilogramami. Hamują wchłanianie tłuszczów z pożywienia, oczyszczają tkanki z toksyn, likwidują obrzęki i cellulit.

  3. Zastępują kawę – pobudzają i orzeźwiają.

    Herbaty japońskie to doping dla mózgu! Dzięki dużej zawartości teiny, pobudzają i orzeźwiają jak kawa. Zwiększają zdolności umysłowe i fizyczne organizmu, likwidują uczucie senności i znużenia.

 

Dla Japończyków parzenie herbaty jest celebracją gościnności i próbą realizacji ideałów japońskiej sztuki herbacianej: harmonii, szacunku, czystości i wyciszenia.Wyjątkowe walory tej herbaty zyskują zwolenników również w Europie. To część zjawiska określanego mianem „slow life”– poszukiwania innego tempa życia nastawionego na doznawanie i kontemplację.